اجرای وال مش: روش نوین مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، قیمت‌ها و تغییرات در سال ۱۴۰۴

در این وبلاگ ما به گشت و گذار در مطالبی کلیدی در مورد مقاوم سازی ساختمان ها و موارد مرتبط صحبت خواهیم کرد.

اجرای وال مش: روش نوین مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، قیمت‌ها و تغییرات در سال ۱۴۰۴

۴ بازديد

وال مش (Wall Mesh) به عنوان یک فناوری نوین در مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، در سال‌های اخیر به جایگزینی کارآمد برای وال پست‌های سنتی تبدیل شده است. این سیستم با استفاده از توری‌های الیافی، مانند فایبرگلاس یا کربن، همراه با پلاستر و نبشی‌های گالوانیزه، مقاومت دیوارها را در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد افزایش می‌دهد. اهمیت این روش پس از زلزله کرمانشاه در سال 1396، که ضعف دیوارهای غیرسازه‌ای را نشان داد، بیش از پیش مشخص شد. این مقاله به بررسی جامع اجرای وال مش، اجزای آن، روش‌های اجرا، مزایا و معایب، قیمت‌ها، و تغییرات قیمت در سال 1404 می‌پردازد.
وال مش

وال مش چیست؟

وال مش سیستمی است که برای تقویت دیوارهای غیرسازه‌ای (مانند دیوارهای داخلی و پیرامونی) در برابر بارهای دینامیکی مانند زلزله طراحی شده است. برخلاف وال پست‌های سنتی که از فولاد یا بتن استفاده می‌کنند، وال مش از توری‌های الیافی (مانند فایبرگلاس مقاوم به قلیا یا کربن) به همراه پلاستر گچی یا سیمانی و نبشی‌های گالوانیزه تشکیل شده است. این سیستم با ایجاد یک کامپوزیت توانمند (FRCM) دیوارها را یکپارچه کرده و از ریزش آن‌ها در هنگام زلزله جلوگیری می‌کند.

وال مش به دلیل حذف وادارهای قائم و افقی و میلگرد بستر، سرعت اجرا را افزایش داده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. این روش مطابق با پیوست ششم استاندارد 2800 ایران و ضابطه 819 بوده و توسط سازمان نظام مهندسی تأیید شده است.

اجزای وال مش

سیستم وال مش از اجزای زیر تشکیل شده است:

  1. توری الیافی: توری‌های فایبرگلاس (E-glass یا AR-glass) یا کربن، که هسته اصلی سیستم هستند. گرماژ توری‌ها برای روش نواری حداقل 100 گرم بر مترمربع و برای روش فول مش حداقل 50 گرم بر مترمربع است.

  2. پلاستر: لایه‌ای از ملات گچی یا سیمانی که توری را پوشش داده و سطحی صاف ایجاد می‌کند.

  3. نبشی گالوانیزه: برای اتصال دیوار به اسکلت سازه‌ای (ستون‌ها یا سقف) استفاده می‌شود. نبشی‌ها باید حداقل 40 میلی‌متر عرض داشته باشند.

  4. چسب اپوکسی: برای اتصال نبشی‌ها به سازه، که جایگزین روش‌های سنتی مانند میخ‌کوبی شده و سرعت اجرا را افزایش می‌دهد.

  5. مواد جداکننده: مانند فوم تراکم‌پذیر یا پلی‌استایرن برای جداسازی دیوار از سازه اصلی.

مراحل اجرای وال مش

اجرای وال مش شامل مراحل زیر است که به دلیل سادگی و سرعت بالا، از روش‌های سنتی متمایز می‌شود:

  1. آماده‌سازی دیوار: دیوار باید از آلودگی‌هایی مانند گرد و غبار یا روغن پاک شود. دیوارچینی با مصالح استاندارد (مانند بلوک‌های سبک یا آجر) انجام می‌شود.

  2. نصب پروفیل یا ناودانی: قوطی‌های فلزی یا ناودانی در کف و سقف نصب می‌شوند تا بستری برای توری‌ها فراهم کنند.

  3. اجرای لایه اول پلاستر: یک لایه نازک ملات سیمانی یا گچی روی دیوار اعمال می‌شود.

  4. نصب توری الیافی: توری فایبرگلاس یا کربن با فواصل منظم روی پلاستر قرار گرفته و محکم می‌شود.

  5. اجرای لایه دوم پلاستر: لایه نهایی پلاستر برای ایجاد سطح صاف و محافظت از توری اعمال می‌شود.

  6. نصب نبشی‌های گالوانیزه: نبشی‌ها با چسب اپوکسی یا پیچ و رولپلاک به ستون‌ها یا سقف متصل می‌شوند تا دیوار را مهار کنند.

  7. نازک‌کاری: سطح دیوار با گچ یا سیمان صاف شده و برای پوشش نهایی (مانند رنگ یا کاغذ دیواری) آماده می‌شود.

اجرای وال مش در دیوارهای پیرامونی که دسترسی به پشت آن‌ها دشوار است (مانند دیوارهای مجاور ساختمان همسایه) ممکن است نیاز به تکنیک‌های خاصی مانند نصب یک‌طرفه داشته باشد، که هزینه‌ها را کمی افزایش می‌دهد.

مزایا و معایب وال مش

مزایا

  • مقاومت در برابر زلزله: وال مش یکپارچگی دیوار را حفظ کرده و از ریزش آن جلوگیری می‌کند.

  • سرعت اجرا: حذف وادارها و میلگرد بستر، فرآیند را سریع‌تر می‌کند.

  • کاهش وزن سازه: استفاده از بلوک‌های سبک و توری‌های الیافی، بار مرده ساختمان را کاهش می‌دهد.

  • هزینه کمتر: مصالح ارزان‌تر و نیاز به نیروی کار کمتر، هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

  • انعطاف‌پذیری: قابل اجرا بر روی دیوارهای مختلف (آجری، بلوکی، گچی).

  • مقاومت در برابر خوردگی: توری‌های فایبرگلاس یا کربن در برابر عوامل محیطی مقاوم هستند.

معایب

  • وابستگی به کیفیت مصالح: کیفیت پایین توری یا چسب اپوکسی می‌تواند عملکرد را کاهش دهد.

  • نیاز به دقت در اجرا: نصب نادرست ممکن است کارایی سیستم را کاهش دهد.

  • هزینه اولیه توری‌های کربنی: در صورت استفاده از پارچه کربن دوجهته به جای فایبرگلاس، هزینه‌ها افزایش می‌یابد.

قیمت وال مش در سال 1404

قیمت وال مش به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله نوع مصالح، گرماژ توری، پیچیدگی پروژه، و دستمزد نیروی کار. در ادامه، جزئیات قیمت‌ها و عوامل مؤثر بر آن‌ها بررسی می‌شود.

عوامل مؤثر بر قیمت

  1. نوع توری الیافی: توری‌های فایبرگلاس AR-glass (مقاوم به قلیا) گران‌تر از E-glass هستند. توری‌های کربنی به دلیل استحکام بالاتر، هزینه بیشتری دارند.

  2. گرماژ توری: توری‌های با گرماژ بالاتر (مانند 120 گرم بر مترمربع) گران‌تر هستند.

  3. نبشی گالوانیزه: کیفیت و ضخامت نبشی‌ها بر هزینه تأثیر می‌گذارد. حداقل عرض بال 40 میلی‌متر توصیه می‌شود.

  4. چسب اپوکسی: چسب‌های استاندارد ASTM گران‌تر اما مطمئن‌تر هستند.

  5. دستمزد اجرا: دستمزد نیروی کار بسته به منطقه و پیچیدگی پروژه متغیر است.

  6. پیچیدگی پروژه: دیوارهای با پستی و بلندی یا دیوارهای پیرامونی که دسترسی به پشت آن‌ها دشوار است، هزینه را افزایش می‌دهند.

  7. نوسانات بازار: قیمت مصالح مانند فایبرگلاس، فولاد، و چسب اپوکسی تحت تأثیر نرخ ارز و تورم قرار دارد.

لیست قیمت تقریبی در سال 1404

بر اساس اطلاعات موجود، قیمت‌های وال مش در بهار و تابستان 1403 برای توری فایبرگلاس 120 گرمی حدود 34,000 تومان به ازای هر مترمربع بود. با توجه به نرخ تورم و افزایش قیمت مصالح در سال 1404، تخمین قیمت‌ها به شرح زیر است:

  • توری فایبرگلاس AR-glass (120 گرمی): 40,000 تا 50,000 تومان بر مترمربع

  • توری فایبرگلاس E-glass (50-70 گرمی): 25,000 تا 35,000 تومان بر مترمربع

  • توری کربن دوجهته (200 گرمی): 100,000 تا 150,000 تومان بر مترمربع

  • نبشی گالوانیزه (40 میلی‌متر): 50,000 تا 70,000 تومان بر متر طول

  • چسب اپوکسی (استاندارد ASTM): 200,000 تا 300,000 تومان بر کیلوگرم

  • پلاستر سیمانی یا گچی: 20,000 تا 30,000 تومان بر مترمربع

  • دستمزد اجرا: 50,000 تا 100,000 تومان بر مترمربع (بسته به منطقه و پیچیدگی)

هزینه کل تقریبی اجرا: برای یک دیوار استاندارد با توری فایبرگلاس، هزینه کل اجرا (شامل مصالح و دستمزد) بین 150,000 تا 250,000 تومان بر مترمربع است. در صورت استفاده از توری کربن، این رقم به 300,000 تا 400,000 تومان افزایش می‌یابد.

تغییرات قیمت در سال 1404

در سال 1404، قیمت وال مش تحت تأثیر عوامل زیر تغییر کرده است:

  • افزایش نرخ ارز: از آنجا که بخش عمده توری‌های فایبرگلاس و کربن وارداتی هستند، نوسانات ارزی تأثیر مستقیمی بر قیمت‌ها دارد.

  • تورم عمومی: نرخ تورم در ایران در سال 1404 باعث افزایش دستمزد نیروی کار و قیمت مصالح مانند فولاد گالوانیزه و چسب اپوکسی شده است.

  • فهرست بهای واحد پایه: سازمان برنامه و بودجه کشور در سال 1404 فهرست بهای به‌روزرسانی‌شده‌ای منتشر کرده که شامل ردیف‌های وال مش است. این فهرست به‌عنوان مرجع رسمی برای برآورد هزینه‌ها در پروژه‌های دولتی استفاده می‌شود.

  • تقاضای رو به رشد: با افزایش آگاهی مهندسان و پیمانکاران از مزایای وال مش، تقاضا برای این سیستم افزایش یافته و ممکن است روی قیمت‌ها تأثیر بگذارد.

بر اساس فهرست بهای 1404، هزینه‌های وال مش در مقایسه با سال 1403 حدود 15-20 درصد افزایش یافته است، که عمدتاً ناشی از تورم و افزایش هزینه‌های مواد اولیه است.

مقایسه وال مش با وال پست سنتی

وال پست‌های فلزی یا بتنی نیاز به مصالح سنگین‌تر (مانند ناودانی و میلگرد) و نیروی کار متخصص دارند، که هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. به طور متوسط، هزینه اجرای وال پست فلزی دو برابر وال مش است. همچنین، وال مش به دلیل حذف مراحل پیچیده مانند جوشکاری و سوراخ‌کاری بتن، سرعت اجرا را تا 30 درصد افزایش می‌دهد.

کاربردهای وال مش

وال مش در انواع ساختمان‌ها، از جمله مسکونی، تجاری، و صنعتی، برای دیوارهای غیرسازه‌ای استفاده می‌شود. کاربردهای اصلی شامل:

  • تقویت دیوارهای داخلی و پیرامونی: به‌ویژه در مناطق زلزله‌خیز.

  • بازسازی سازه‌های قدیمی: برای افزایش مقاومت دیوارهای فرسوده.

  • پروژه‌های صنعتی: به دلیل سرعت اجرا و کاهش وزن سازه.

نتیجه‌گیری

وال مش به عنوان یک روش مدرن و اقتصادی، جایگزین مناسبی برای وال پست‌های سنتی است. این سیستم با سرعت اجرا، هزینه کمتر، و مقاومت بالا در برابر زلزله، جایگاه ویژه‌ای در صنعت ساختمان‌سازی ایران پیدا کرده است. در سال 1404، قیمت وال مش تحت تأثیر تورم و نرخ ارز افزایش یافته، اما همچنان مقرون‌به‌صرفه‌تر از روش‌های سنتی است. با توجه به فهرست بهای 1404 و استانداردهای موجود، پیمانکاران و مهندسان می‌توانند با انتخاب مصالح باکیفیت و اجرای دقیق، ایمنی و کارایی پروژه‌ها را تضمین کنند.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.